Lustrumactiviteit: boulderen
13/03/2017J22 // Warming-Up
03/04/2017Het is vrijdagavond als mijn telefoon trilt: of ik zin heb om dit weekend mee te gaan zeilen. Het zestal zeilers dat dit weekend op pad zou gaan is een man kwijtgeraakt. Na drie vragen te hebben gesteld (Wie gaan er allemaal mee? Welke wedstrijd? En wat voor weer wordt het?) zeg ik snel toe. Een dagje wedstrijdjes varen met gezellige mensen sla ik niet af! Op zaterdagochtend ram ik al mijn deadlines erdoorheen, iets waar ik eigenlijk het hele weekend voor had ingepland. Iets met prioriteiten. Langs de supermarkt voor boodschappen, zeilkleren in een tas, en dan kunnen we ’s middags om een uur of vier vertrekken naar Friesland!
Het evenement wat we gaan zeilen is de aftrap van de Nestor Trophy: een teamzeilcompetitie voor en door studenten. Vorig jaar is dit voor het eerst georganiseerd en dit jaar wordt het doorgezet. Het animo vanuit de verenigingen, dat in het begin nog aarzelend was, begint enorm te groeien. De editie van afgelopen weekend is georganiseerd door G.S.Z. Mayday en vond daarom plaats in het hoge noorden. Sneek, wel te verstaan. Onder toeziend oog van de DMTRA hebben zeven teams van verschillende verenigingen kennis gemaakt met, en hun vaardigheden laten zien van het teamzeilen!
Voordat we zondag het water op gaan is er nog wel wat voorbereiding nodig. Op zaterdagmiddag waren we al vertrokken naar Abbega, waar we in een prachtige AirBNB een nachtje mogen slapen. Na een heerlijk avondmaal met pizza barbecue chicken krijgen we een spoedcursus teamzeilen van Coen. Al enigszins vermoeid leren we over de spelregels, de baan, en verschillende tactieken. De Steel Balls, Slam Dunk, we snappen het allemaal. Het in praktijk brengen zou iets lastiger blijken.
Na een korte nachtrust (zelf in boerengat Abbega duren de dorpsfeesten tot drie uur ’s ochtends) begeven we ons richting Starteiland. Ook de andere verenigingen komen één voor één aanrijden. Het weer is prachtig: blauwe lucht, lekker zonnetje, perfecte wind. De Tirions waar we op gaan varen liggen al klaar. Na een briefing van de umpires kunnen we het water op. Er wordt een Round Robin gevaren en daarna een King of the Castle. Broach is als eerst aan de beurt, met de RSZV als tegenstander. De RSZV staat bekend als het beste zeilteam dat meedoet, dus dat is een uitdaging.. Waar de RSZV ervaring aan boord heeft en op elkaar is ingespeeld hebben bij ons slechts twee mensen teamzeilervaring en zitten wij voor het eerst in deze samenstelling samen op een boot. We verliezen faliekant. Poging twee is Orionis uit Amsterdam. We hopen door heel hard te varen ze achter ons te kunnen laten, maar dat blijkt ook niet te lukken. Twee verliezen achter elkaar, dat is niet wat we ons hadden voorgesteld.
Voordat we zondag het water op gaan is er nog wel wat voorbereiding nodig. Op zaterdagmiddag waren we al vertrokken naar Abbega, waar we in een prachtige AirBNB een nachtje mogen slapen. Na een heerlijk avondmaal met pizza barbecue chicken krijgen we een spoedcursus teamzeilen van Coen. Al enigszins vermoeid leren we over de spelregels, de baan, en verschillende tactieken. De Steel Balls, Slam Dunk, we snappen het allemaal. Het in praktijk brengen zou iets lastiger blijken.
Na een korte nachtrust (zelf in boerengat Abbega duren de dorpsfeesten tot drie uur ’s ochtends) begeven we ons richting Starteiland. Ook de andere verenigingen komen één voor één aanrijden. Het weer is prachtig: blauwe lucht, lekker zonnetje, perfecte wind. De Tirions waar we op gaan varen liggen al klaar. Na een briefing van de umpires kunnen we het water op. Er wordt een Round Robin gevaren en daarna een King of the Castle. Broach is als eerst aan de beurt, met de RSZV als tegenstander. De RSZV staat bekend als het beste zeilteam dat meedoet, dus dat is een uitdaging.. Waar de RSZV ervaring aan boord heeft en op elkaar is ingespeeld hebben bij ons slechts twee mensen teamzeilervaring en zitten wij voor het eerst in deze samenstelling samen op een boot. We verliezen faliekant. Poging twee is Orionis uit Amsterdam. We hopen door heel hard te varen ze achter ons te kunnen laten, maar dat blijkt ook niet te lukken. Twee verliezen achter elkaar, dat is niet wat we ons hadden voorgesteld.
Na een tijd pauze te hebben gehad mogen we weer het water op om te varen. Dit keer gaat het beter. We raken meer op elkaar ingespeeld en beginnen het spelletje steeds beter te begrijpen. Spelenderwijs leert men! Bij beide wedstrijden lukt het ons om de gister aangeleerde tactieken toe te passen. Er worden vallen gezet en misbruik gemaakt van de regels. Zo lukt het ons twee maal als winnaar over de finish te komen. Wat voelt dat goed! De laatste twee wedstrijden van de Round Robin gaan wat wisselender. Tegen Mayday weten we te winnen. De Loefbijter hebben we zwaar onderschat. Later horen we dat ze een weekend lang hebben getraind onder leiding van de DMTRA. Ze varen ons helemaal van de baan af. Eindstand na de Round Robin: vierde van de zeven boten.
Tijd voor de King of the Castle De nummer zeven vaart tegen de nummer zes. De winnaar daarvan tegen de nummer vijf. De winnaar daarvan tegen de nummer vier, etc. Zo kan de nummer zeven nog steeds winnen. Met onze vierde startplaats moeten we minstens één keer winnen om vierde te blijven staan, maar het liefst verplaatsen we onszelf natuurlijk naar boven. De start gaat redelijk en we komen tweede en derde te liggen. We proberen door hard te varen weg te komen van onze tegenstanders. Halverwege het rak zien we het zeil van onze teamgenootjes opeens naar beneden zakken: daar is iets mis gegaan. Zo snel mogelijk gooien ze het weer omhoog, maar er is al schade geleden. Even later raakt ook nog hun fokkenval los en verliezen we nog meer meters. Of dit een eigen fout was of sabotage van de vorige bootgebruikers zullen we in het midden laten. Van een tweede en derde plaats zakken we weg naar derde en vierde. Nog anderhalve ronde lang gaan we keihard in de achtervolging, maar het wil niet baten. Bijna hadden we nog een boot gepakt, maar de tegenstander weet nét overlap te creëren, vaart helemaal naar de kant en dwingt ons te loeven. Wij moeten overstag, zij kunnen in een rechte lijn naar de finish. Het is duidelijk: deze wedstrijd gaan we niet meer winnen.
Een beetje met hangende koppies varen we de boten terug. Een vijfde plek is niet wat we onszelf hadden voorgesteld en we zijn dan ook een tikje teleurgesteld. Gelukkig kunnen we onze teleurstelling opzijzetten en nog even genieten van de zon, het gras, en de blik op andere boten.
Terugkijkend op deze dag kunnen we niets anders zeggen dan dat het fantastisch was! We hebben een nieuwe zeildiscipline leren kennen, een gigantische leercurve belopen en heel veel plezier gehad op de Friese meren. Tot de volgende keer!
Geschreven door Antine Reddingius
Tijd voor de King of the Castle De nummer zeven vaart tegen de nummer zes. De winnaar daarvan tegen de nummer vijf. De winnaar daarvan tegen de nummer vier, etc. Zo kan de nummer zeven nog steeds winnen. Met onze vierde startplaats moeten we minstens één keer winnen om vierde te blijven staan, maar het liefst verplaatsen we onszelf natuurlijk naar boven. De start gaat redelijk en we komen tweede en derde te liggen. We proberen door hard te varen weg te komen van onze tegenstanders. Halverwege het rak zien we het zeil van onze teamgenootjes opeens naar beneden zakken: daar is iets mis gegaan. Zo snel mogelijk gooien ze het weer omhoog, maar er is al schade geleden. Even later raakt ook nog hun fokkenval los en verliezen we nog meer meters. Of dit een eigen fout was of sabotage van de vorige bootgebruikers zullen we in het midden laten. Van een tweede en derde plaats zakken we weg naar derde en vierde. Nog anderhalve ronde lang gaan we keihard in de achtervolging, maar het wil niet baten. Bijna hadden we nog een boot gepakt, maar de tegenstander weet nét overlap te creëren, vaart helemaal naar de kant en dwingt ons te loeven. Wij moeten overstag, zij kunnen in een rechte lijn naar de finish. Het is duidelijk: deze wedstrijd gaan we niet meer winnen.
Een beetje met hangende koppies varen we de boten terug. Een vijfde plek is niet wat we onszelf hadden voorgesteld en we zijn dan ook een tikje teleurgesteld. Gelukkig kunnen we onze teleurstelling opzijzetten en nog even genieten van de zon, het gras, en de blik op andere boten.
Terugkijkend op deze dag kunnen we niets anders zeggen dan dat het fantastisch was! We hebben een nieuwe zeildiscipline leren kennen, een gigantische leercurve belopen en heel veel plezier gehad op de Friese meren. Tot de volgende keer!
Geschreven door Antine Reddingius