ONK Medemblik J22, SB20 // 2020
01/10/2020We kunnen zeilen! / We can sail!
25/02/2021Op het weekend van 2 tot 4 oktober had ik mijn eerste echte zeilwedstrijd ooit. En als ik zou zeggen dat het gehele weekend probleemloos was verlopen, dan zou ik keihard liegen. Het team waarmee ik dit chaotische weekend heb meegemaakt bestond uit Wouter, Christiaan, Daphne en ik. Wouter en Christiaan, die beide al vrij veel zeilervaring hadden op de SB20, Daphne, die vroeger veel wedstrijden heeft gevaren, en ik met weinig ervaring maar veel enthousiasme. Met z’n viertjes gingen wij, zonder ooit getraind te hebben, het avontuur aan.
De chaos begon donderdag middag toen wij de boot moesten ophalen op de Braassem. Wouter had de auto met trekhaak, maar geen nummerplaat, die moest dus eerst opgehaald worden. Vijftig minuten later hing de boot achter de auto en konden we op weg naar Medemblik. Gelukkig zijn we verder zonder problemen met het schemerlicht schijnend over de haven aangekomen in Medemblik. En hebben we, nadat Christiaan zei dat een mast zetten in het donker nooit een goed idee is, een knak gemaakt in een van de stagen tijdens het zetten van de mast. Oeps. Uiteindelijk laat aangekomen bij het huisje, welke trouwens naast de voormalige tour bus van U2 stond, zijn we na nog even mee gedaan te hebben aan de pub quiz in slaap gevallen.
Dan was de dag van de wedstrijd daar. Met knikkende knieën stond ik om 7 uur op en vertrokken we met het team naar de boot. Na het optuigen vertrokken we (als laatste) uit de haven en legde Wouter me nog snel even uit hoe het voordekken precies in zijn werk ging. Pas toen we uit de haven waren sloegen de hoge golven tegen de boot en met een verbaasde uitdrukking wist ik nog te vragen of we niet op zee beland waren. Plots ging de hoorn van het startschip. Shit! We moesten opschieten om onze start te halen. En ja wij waren die boot die een minuut te laat over de start ging. Jammer genoeg ging halverwege de tweede wedstrijd de giek kapot. Shittiesss! Toen zijn we maar terug naar de kant gegaan en gelukkig was er iemand die onze giek voor de volgende dag kon maken!!
De tweede dag gingen we weer met goede moed de boot in en waren we deze keer wel op tijd over de start lijn heen. Na hard zwoegen lagen we wij bij een van de vier wedstrijden zelfs 1e. Jammer genoeg ging het na het ronden van de boven boei het mis. De gennaker werd met volle moed omhoog gehesen maar kwam al meteen in een wokkel terecht, na veel trekken en sjorren hebben we die er wel uit gekregen maar stonden we niet meer vooraan. De rest van de dag hebben we erg lekker gevaren en veel snickers en stroopwaffels gegeten.
De laatste dag was aangekomen. Met veel enthousiasme en regen stapten wij de boot in. Bij de eerste wedstrijd was op een moment de wind een beetje gaan liggen, waardoor het meer chillen was dan zeilen, en in plaats van een wedstrijd van 45 min was het een wedstrijd van 90 minuten geworden. Wel enorm gelachen. Plotseling ging bij de tweede wedstrijd de wind harder waaien, bij het ronden van de boven boei zagen we om ons heen meerdere boten broachen bij het hijsen van hun gennaker. Ook wij hadden de gennaker gehesen en hadden zelfs, terwijl golven water over ons kwamen, de 16 knopen behaald! Maar daar was dan de chaos weer, na een gijp lukte het ons niet om de gen goed te krijgen en waren ook wij in een broach belandt. Hij was zo een heftig, dat Christiaan de val en tack lijn heeft door moeten snijden. Vervolgens zijn we samen met 2 andere boten terug naar de haven gevaren, het was wel weer mooi geweest.
Ondanks alle chaos vond ik het een geweldig weekend. Van het slapen op een camping park met bussen, helikopters en Zwitserse huisjes, van rum met chocomelk en een kaartspelletje, tot de adrenaline van het zeilen met best wel heftige omstandigheden. Het team was geweldig! En ik kan me geen betere eerste ervaring bedenken.
Geschreven door Maxime Staleman