Na wat corona PCR-tests, geklus aan de kiel, een tussenstop bij de welbekende twee gele bogen en illegaal over de trambaan te hebben gereden, kwamen wij donderdagavond aan in het leuke Oostende. Met maar liefst 21 boten aan de start hadden wij ons geen mooiere wedstrijd kunnen wensen. Dat het een uitdaging ging worden wisten we, want als je de eerste echte wedstrijd als campagneteam in de SB20 zonder golf- en stromingstraining gaat varen op de Noordzee dan loop je letterlijk tegen de golven aan.

De eerste pot op vrijdag werd dan ook meteen een grote inhaalrace, doordat wij wegens de weinige wind en stroming tegen te laat waren voor de start. Het was een chaotische wedstrijd met een tegenstroomse downwind die voor het gevoel een eeuwigheid duurde en een upwind finish waar bijna niemand van afwist. Door stroming mee in dieper water te varen en tegenstrooms vlak langs de kust in het ondiepere water te varen, konden wij veel teams inhalen wat beloond werd met een steady 7e plek. Met alle kaarten nog open zijn wij de tweede en derde wedstrijd met dezelfde strategie ook goed geëindigd, een 5e en 6e plek. Ook bij ‘de laatste wedstrijd’ van de dag liet Broach zich niet kennen, waardoor bij de gratis biertap op de havenkop de nodige biertjes werden genuttigd en uit het autoraam hangende BVO’tjes werden meegenomen. Alleen hierom al raad ik iedereen het varen van het OBK ten zeerste aan. Met een gezellige Bas en Daphne op de achterbank reden wij richting de zeer lekkere, tikkeltje overpriced zeilers-BBQ. Maar het uitzicht en de gezelligheid waren zeker een 9 waard.

Zaterdag stond er gelukkig eindelijk wat meer wind. Het hele veld kwam super dicht bij elkaar, wat resulteerde in geweldige downwind rakken waar gevochten werd voor elke pomp en chaos op de finishlijn. Er finishten namelijk zelfs weleens vijf boten tegelijkertijd, wat de finishlijn fysiek eigenlijk niet aan kon. Dit maakte de wedstrijden ook lastig, want elk foutje werd hard afgestraft. Moeite met de omschakeling van harde naar zachte wind, te weinig spanning op de buitenwand (waardoor de voorstag doorhing en wij minder hoogte voeren) en speling op het roer zorgden voor een iets minder goede reeks: twee 8e plaatsen, een 11e en een 12e plek. Na een intensieve dag op het water hebben wij genoten van een heerlijk Italiaans ijsje in de stad. Daarvoor moesten eerst nog even alle muntjes die wij hadden bij elkaar geraapt worden, aangezien je in Oostende gek genoeg overal alleen cash kunt betalen.

De laatste dag begon met geen wind en vier uur lang uitstel op het water in de regen. Wij lasten een spontane lustrumthema-brainstormsessie in en hielden de sfeer er goed in met veel mueslirepen en Snickers. Nadat Daphnes lippen blauw begonnen te kleuren, hebben wij de gehele collectie van de Nederlandstalige muziek uit de kast getrokken. Luid zingend van Leef tot Ik voel me zo verdomd alleen stonden vier gekke studenten op de SB20 de tijd te doden. Op een gegeven moment heeft Jesper uit schaamte de boot maar wat verder weg van de andere teams gelegd. Rond half 3 kon er eindelijk gestart worden, hoewel dat wegens de voorstroomse startlijn en weinige wind een paar keer opnieuw gedaan moest worden. Met uiteindelijk een wereldstart begonnen wij de laatste wedstrijd, die na wat gedoe met Rotterdam bij de spreader als 6e werd gefinisht. Het weekend hebben wij daarmee kunnen afsluiten met een mooie 7e plaats, wat betekent dat wij een gelijk puntenaantal hebben als het eerste team van de Heiner Talents. Zeer tevreden kijken wij dus terug op een fantastisch eerste raceweekend sinds corona en als campagneteam!

Geschreven door Merle Meinhardt