Lente-intro 2022
20/04/2022
Nestor Trophy: Braassem Cup
13/01/2023
Hey!
Een wereldkampioenschap in Ierland. Klinkt heftig. Is het stiekem ook wel. Met 25+ basewind, 💨 35+ vlagen, gigantische golven 🌊 en meer dan vijftig boten aan de startlijn was het een evenement om het later met de kleinkinders nog over te hebben. Laat mij je meenemen door ons avontuur in Dublin, met team SuBliem en team SuBoptimaal!
De eerste plannen
Het begon in het najaar van vorig jaar. Plannen werden gesmeed om campagne te gaan varen, en dan kijk je natuurlijk al een beetje naar de evenementen die eraan zitten te komen. VUR, ONK… Dublin?! Hier moesten we gewoon heen. Fast-forward een aantal maanden en vele trainingen verder naar de start van de zomervakantie. Er moest nog wel het een en ander gebeuren 🔧 aan de boot, dus na wat discussie waren de taakjes verdeeld en konden we allemaal lekker zomer gaan houden. Zoals het echte studenten betaamt zijn de meeste van deze to-do’s slechts enkele dagen vóór vertrek gedaan 😁 maar het is ons wel mooi gelukt.
Wakey wakey
Het is kwart voor drie ‘s nachts. Je wekker ⏰ gaat, guess what, WK komt eraan! Heeeeeel snel tandjes poetsen en in de auto springen (jaja, ik werd voor de deur opgehaald 😎), maar eerst nog even proppen om alle overvolle tassen erin te krijgen. Eenmaal gelukt met een kreunende en steunende achterklep werd het tijd om de SB op te pikken bij EWI. Uiteraard hadden we deze al wel helemaal klaargezet, dus hoefden we slechts aan te haken en konden we gaan. Met twee boten, twee auto’s en zeven toch wel een tikje slaapdronken gezichtjes zijn we vertrokken. 🤠 Op naar Dublin!
De oversteek
Veel klimmen en dalen verder over het Franse landschap kwamen we aan bij de Ferry. Eten hadden we al mee, de flessen wijn 🍾 hebben we nog even snel gehaald. Die bleken later erg goed van pas te komen. De Ferry 🚢 van Cherbourg naar Dublin was met een goeie 18 uur best lang en na een paar uur waren de flessen alweer leeg, maar dat was nog lang niet het ergste. Voor de heenweg waren de cabines al volgeboekt, dus kwamen we uit op “reserved seats.” 💺 Vrij vertaald houden ze een nachtje ellende voor je gereserveerd. De “seats” bleken maar matig, dus over de zevende verdieping verspreid vond je van in de bioscoop tot aan in het kinderspeelterrein slapende reizigers, waaronder ons. Afijn, we hebben het allemaal gehaald en waren maar wat blij toen de Ierse kust in zicht kwam 🌄
Villa WK
Voor onze overnachtingen hadden we heel goedkoop een clubhuis van een scoutinggroep kunnen fixen. Ierland is al duur, laat staan overnachtingen rond deze tijd, dus dit kwam heel goed uit. We hadden genoeg kamers, een lekker haardvuurtje, ongelofelijk mooi uitzicht en een avontuurlijke route ernaartoe. Het enige grote nadeel is dat dat haardvuurtje ook de enige manier van verwarmen was. Niet dat het koud was, maar zeilkleding droogt blijkbaar niet zo goed zonder centrale verwarming in het natte Ierland 🙄 Ohja, en blijkbaar was het gebouw niet volledig bestand tegen 80 mm (!) regen, dus werden we tot twee keer toe ’s morgensvroeg verwelkomd door een plasje water in de GR. Perfect voor een ochtendduik 💦
Op onderzoek uit
De eerste paar dagen waren er nog geen wedstrijden, dus konden we mooi nog de laatste hand leggen aan de boten, deze het water in werpen en het allermooiste: Dublin verkennen! 🧭 We hebben veel verschillende dingen gedaan, te veel om allemaal op te noemen. De mooiste is denk ik wel de Jameson Distillery 🥃 Mooi verhaal, lekkere whiskey en een heerlijk toeristisch meneertje die alles stond uit te leggen was dat een erg leuke ervaring. Daarnaast hebben we ook de Guinness Storehouse 🍺 bezocht, wat leuk was, maar wel erg toeristisch. Misschien hielp het ook niet dat ik Guinness ook écht niet te drinken vind… Afijn, verder hebben we ook wat kliffen bezocht en kwamen wat aapjes naar boven uit ons midden, want die kliffen beklimmen zichzelf natuurlijk niet, nee, daar heb je ons voor! 🐒
De wedstrijden beginnen – ohnee, toch niet!
Dag één van de wedstrijden, maandagochtend 5 september. Licht gespannen zitten we in de auto onderweg naar de Royal Irish Yacht Club, 🧐 een plek met veel te veel geld waar de hele week de wedstrijden zijn. Het waait flink hard, zoals de voorspellingen ook al opgaven. Rond tienen beginnen we met palaver, waarin al snel duidelijk wordt dat we nog niet het water op gaan. Er staat een Zuid-Oostelijke wind, waardoor de golven enorm kunnen bouwen 🌊 door de open zee die ervoor ligt. Daarnaast waait het ook gewoon ontiegelijk hard. Over de marifoon hoorden we een gemeten base van circa 28 knopen. De hoogst gemeten vlaag sinds de strijders met de RIB het water op zijn gegaan is 36.5 knopen. Stiekem wel fijn voor het materiaal dat ze ons nog even op de kant houden. Uiteindelijk wordt halverwege de middag AP over A gehesen: geen wedstrijden vandaag. Een beetje teleurgesteld, maar begrijpelijk, anders varen we na dag één nog maar met een halve vloot op het WK 🦺 Dan maar Dublin weer in 😄
Dag twee – nu dan?
Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Wederom hetzelfde liedje, harde wind, en we beginnen met uitstel. Een aantal was al het water op gegaan, waaronder wij. Uiteindelijk worden we teruggehaald en gaan zijn we maar koffietjes gaan drinken op de kant. Vroeg op de middag begint het ietwat te regenen, dus iedereen kruipt ook naar binnen de club in. Fun fact, de huisregel is minimaal een kraagje, en in het weekend wordt alleen driedelig pak toegestaan. En nu staat het ineens vol met zeilkleding 😏 Halverwege het buitje horen we ineens een toeter buiten: uitstel eruit! Iedereen sprint naar buiten zijn boot in en we gaan op weg naar de eerste wedstrijd van het WK.
We varen die dag drie van de vier geplande wedstrijden en duiken, fysiek en mentaal gesloopt, de haven weer in. Het wedstrijdcomité vond het wel goed met de vierde, en terecht. De vloot-brede schade van de dag: drie masten gebroken, een genboom die de binnenkant (!) van een ander z’n boeg aantikte (ja, door de romp heen), nog veel meer doorboorde rompen, een zinkende SB (die met lijntjes van RIBs omhoog is getrokken), talloze zeilschades en een hoop gebroken klein materiaal. Maar bij ons deed alles het gelukkig nog – op een vers scheurtje in de gennaker na. ‘s Avonds werd gratis Ierse whiskey geserveerd, tezamen met live muziek van typisch Ierse bands. Een mooie afsluiting van de eerste zeildag!
Dag drie – meer wind is meer beter
De tweede zeildag bood niet veel minder wind dan de dag ervoor, maar er was nog wel okay te varen. Onze twee teams blijken niet heel sterk in dit weer, maar we liggen ook niet helemaal achteraan. Tactisch was er ook nog veel uitdagingen, sommige wedstrijden kom je top kwart langs de bovenboei en onderste kwart beneden aan, soms andersom. Het was in ieder geval enorm leuk varen!
Dag vier – het einde nadert al
Al de vierde dag van het WK. Inmiddels vertoeven we ook al tien dagen in Ierland. Hoe mooi Ierland ook is, op een gegeven moment begint het lichte verlangen naar even rust ook wel op te spelen hier en daar. Gelukkig werd er goed naar geluisterd: de wind nam een heel stuk af. Dit veranderde heel het veld en ineens lagen andere boten vooraan die daar eerst niet lagen. Onze teams waren ook veel beter in deze wind dan dat van de eerste paar dagen, wat ook weer sterk motiveert.
Dag vijf – opruims!
Het laatste dagje is ingegaan. De wind is nu een stuk minder en sommige personen hoeven zelfs niet meer volledig te hiken. Desondanks is het verre van een dobberwedstrijd, het is voornamelijk niet meer sterven. Mag ook wel weer eens! Deze laatste dag worden drie wedstrijden gevaren, waarmee het wedstrijdcomité hun beoogde twaalf wedstrijden rond krijgt. Een mooie prestatie gezien hoe de week is verlopen! Vervolgens start misschien wel de belangrijkste race van de week: de laatste havenrace. Hier werkte het à la wie vooraan ligt wordt als eerste gekraand. Sommige Britten bleken niet bijzonder veel geduld noch motivatie tot samenwerking te hebben, dus dat bood ook nog wat sensatie zo op de laatste dag. Na alles half trailerklaar te hebben gemaakt vonden we het mooi geweest en zijn we teruggegaan naar het huisje, om daar even flink te vieren wat we neer hebben weten te zetten.
Afscheid van Dublin
Op het laatste volle dagje zijn we – classic – Dublin verder verkend. We zijn een beetje opgesplitst, de een wilde nog dit doen, de ander nog wat anders, etc. etc. Uiteindelijk zijn we heerlijk uit eten gegaan, de laatste keer van deze vakantie. Nog een nachtje slapen en het was weer zo ver: terug naar Nederland. Inmiddels had een deel twee weken aan studie gemist, dus het was ook wel hoog tijd. Alles schoonmaken, trailers aankoppelen en gaan. Op naar de Ferry, op naar Cherbourg, en op naar Nederland. Deze keer hadden we cabines, wat de oversteek wel een stuk draagbaarder maakte. ‘s Avonds laat, op de maandag, kwamen we aan in Delft. De dag erna nog de laatste spullen opruimen, SB’s naar de Braassem, en klaar!
Voor wie het tot hier gelezen heeft, chapeau. Best een stuk. Lekker erdoorheen scannen kan natuurlijk ook, voor ieder wat wils. Bedankt voor het lezen en wie weet tot op de borrelvloer, de Braassem of – nog mooier – tot aan de startlijn! ⛵
Bas Cheizoo
Main trim team SuBliem
