Campagne

Als je, tussen de lange werkdagen door, nog het gevoel wil hebben dat je écht leeft, dan ga je een rondje zeilen. En dan wel in een SB20 tijdens de Cowes week. En zo vertrokken Erik Verboom, Chris Veltman en Thomas Hajonides naar Isle of Wright (UK).

En als je je, door diezelfde werkdagen, wat matig voorbereidt hebt, dan moet je als team even alle zeilen bijzetten om raceready aan de 1e start te verschijnen.

Om jullie een paar hoogtepuntjes niet te onthouden: Chris vloog voor het gemak direct vanaf werk op Southampton, Erik en Thomas bikkelden in de nacht van donderdag op vrijdag op een handje vol uur slaap in de auto via Calais-Dover en tussendoor werd onze zeer gewaardeerde hostess Emma Fromberg nog met de auto opgepikt. Eenmaal in Cowes de grootste uitdaging echter het te water laten van de SB. Wisten wij veel dat iedereen een maand van tevoren z’n kraan geserveerd…

Maar na ook deze levensbeproeving lag ons bootje er schitterend bij. Lesson learned? Voorbereiden is geen luxe.

Race dag 1: Blij verrast keken we zaterdag terug op een dag met twee typische speurtochten op de Solent en een up-down pot van 2 uur.

We kwamen qua snelheid goed mee met de 13 boten uit de UK en met wat extra scherpte van onze kant wisten we ook de maffe stroming redelijk in te schatten.

Mooiste moment van de dag? Het evenement aftrappen met een 3e plek, nadat we de start niet eens bewust meegemaakt hadden. Overigens vrij lastig als je bedenkt dat ze voor het startschot een kanon gebruiken. De tweede en derde race waren wisselend (7e en 2e) maar overall zeer tevreden!

Dag 2: Tijd om ons bootje op z’n staart te trappen! Na een startje om over naar huis te schrijven (er is beeldmateriaal, u vraagt wij draaien) mochten we 30 min in een rechte lijn naar de overkant knallen onder gen. Na een goede pot waar we steeds verder los kwamen van het veld, samen met de nummers 1 en 2, werden we niet afgefloten tijdens de finish. Ja..  dan ga je toch nadenken en speelt dat onderbuikgevoel op. To OCS or not to OCS?

Na een matige tweede race kwam gelukkig het verlossende woord: het was toch wel écht één sjieke start. Goed voor de moraal, kan ik je zeggen.

Weer met een grijns (en 30 graden, vlak water en 13 knopen wind) de laatste race in. Niet bij de veel te voordelige pin end starten kosten ons echter de kop.

Morgen en dinsdag wat goed te maken zodat we onszelf terug op het podium varen.

Erik Verboom, Chris Veltman en Thomas Hajonides