Het wedstrijdseizoen wilde maar niet op gang komen, regatta op regatta werd afgelast. Het zou nog even duren voor de eerste echte wedstrijd plaats kon vinden. Hét sprankje hoop: de Keyware Cup. Nog geen drie dagen nadat het reisadvies voor België teruggeschroefd was naar geel, ging de wekker op een zaterdagochtend vroeger dan dat de zon op kwam. Ja, dat is heel vroeg in deze tijd van het jaar. Onze bestemming: Oostende, onze klasse: SB20, ons zeilnummer: NED 3340, ons: Nienke, Sabine en Christiaan.

Na een reis van ongeveer drie uur en een toeristische tour door Oostende (wat overigens niet aan te raden is als je een trailer met boot achter je aansleept) kwamen we aan bij de haven. Hier hadden we nog voldoende tijd om de laatste dingen van het kluslijstje af te strepen, voordat de boot heel hoog de lucht in steeg om hem uiteindelijk te water te laten.

We waren vroeg op het water om de Noordzee te verkennen. Naast de zwakke tot matige wind stond er een sterke stroming tegen de wind in. Op de aan-de-windse rakken konden we zelfs een grondsnelheid van zeven knopen halen, waar we vijf knopen gewend zijn zonder stroming. De training het voorafgaande weekend in Scheveningen (nogmaals dank, Wouter Stiphout!), die in het teken stond van weinig wind in combinatie met irreguliere golfslag, kwam enorm van pas.

Qua resultaat wisten we niet wat we moesten verwachten, het veld was erg divers: van oude rotten in het vak, die hard van je wegvaren, tot jonge talententeams, tot de lokale zeilers die ook een wedstrijdje mee willen pakken. Na de eerste bovenboeironding was het veld al verdeeld in drie delen: een kopgroep die niet te achterhalen was, de middenmoot die uit de helft van de in totaal twaalf boten bestond, en een kleine achterhoede. Wij behoorden tot dat tweede groepje en in de eerste downwind kwam direct al de eerste grote tactische keuze: zouden we de kust aanhouden voor de gunstige stroming of verder de zee op gaan voor vrije wind. Wij kozen als een van de weinige boten voor dit laatste. Na een ellenlange, tegenstroomse downwind kon de conclusie getrokken worden dat het helemaal niks uitmaakte: bij de onderboei kwamen we exact dezelfde teams tegen die we ook bij de bovenboei troffen. De eerste wedstijd eindigde met een prima resultaat: een vijfde plek. Toch niet helemaal tevreden: we verloren op het laatste moment nog een plekje door een hele scheve finishlijn.

De tweede wedstrijd begon de wind toe te nemen en we merkten dat we niet genoeg snelheid in de boot konden krijgen. Dat resulteerde in een matige negende plek. Een aantal wijzigingen aan de zeiltrim deden wonderen en hierdoor konden we de dag eindigen met weer een vijfde plek. Met dat resultaat waren we tevreden en konden we de dag afsluiten met een diner bij het clubhuis. Dat dachten we althans, de avond werd verlengd samen met een West-Vlaams team: een biertje weiger je nu eenmaal niet.

De volgende ochtend konden we gelukkig wel uitslapen tot acht uur. Met alsnog kleine oogjes verschenen we aan de start van de laatste twee wedstrijden. Het slaaptekort en de vermoeidheid bleken echter niet de grootste belemmeringen te zijn: dat was namelijk ons gewicht. Er stond een sterkere wind en met zijn drieën wogen we bijna 100kg minder dan het maximum gewicht, tevens het ideale gewicht op een aan-de-windse koers… De zeilen trimmen om zo scherp mogelijk tegen de wind in te kunnen varen mocht niet baten: we kwamen veel richtend vermogen tekort en zagen hoe andere teams meer kracht uit de zeilen konden persen. De vierde wedstrijd sloten we af met een zevende plek. De laatste wedstrijd was spannend tot en met de laatste downwind: dat werd een tactisch gevecht met vijf andere boten met minstens zeven gijpen. Binnen vijftien seconden finishten zes boten, waarbij wij het moesten doen met een negende plek.

We kunnen al met al terugkijken op een geweldig weekend met uiteindelijk een zevende plek. We beseften ons hoe leuk het is om weer te kunnen wedstrijdzeilen en de Noordzee was het perfecte decor om het seizoen af te trappen. De boot hebben we achtergelaten in Oostende: die wacht ons volgend weekend op voor het Open Belgisch Kampioenschap!

Geschreven door Christiaan Feij