Wedstrijden

Het NSK Fleetracing van dit jaar stond weer afgeladen met Broachers. Met maar liefst zeven teams
hebben we een mooie indruk weten neer zetten, zowel op het water als in de feestzaal. Hier het
verhaal, zoals meegemaakt door Kroach, van dit spetterende weekend in het verre Heeg.

Zoals bij velen reeds bekend, Heeg ligt niet om de hoek. Integendeel: de keuze is uit vier uur met het
immer betrouwbare openbaar vervoer, of een autootje ergens vandaan plukken en in twee uurtjes
naar het verre Noorden trekken. Wij waren zo gelukkig dat een van ons een auto heeft weten te
bemachtigen, waardoor we de tijd hadden om in het warme Delft met elkaar nog een overheerlijke
pan nasi in elkaar te zetten. Deze gezellige teambuilding liep al gauw uit tot veel te laat, waardoor
we ruimschoots na de aangegeven sluittijd van de aanmeldingen aankwamen. Gelukkig waren we
niet de enigen en hebben we ons nog zonder problemen aan kunnen melden en onze kamers
kunnen bemachtigen.

Dat bracht ons direct bij de volgende uitdaging van de avond: kamers! Wat bleek nou, we hadden
geen kamer voor onszelf. Niet dat we dat hadden verwacht, we hadden er überhaupt niet over
nagedacht. Hoe dan ook, we waren ontzettend benieuwd met wie we een kamer zouden delen. Tot
onze grote vreugd bleek dat team Hatsjikidee te zijn! De vraag verrees wie van ons drie bij hen op de
kamer zou intrekken. Eén van onze kamers had namelijk ruimte voor twee man, de ander voor vier.
Na lang overleg was er een besluit genomen en waren de lakens uitgedeeld. Het beloofde nog een
mooi weekend te worden.

De eerstvolgende stap was hoe nu verder. De slaapspullen waren klaargelegd, de tassen uitgepakt
en de Passoã ingeschonken. Na ons teamdrankje te hebben gehad, trokken we richting de feestzaal.
Bier, muziek en een ultieme lichtshow maakten het nog een mooie avond. Al gauw bleek de
aandacht van een groot aantal Broachers echter niet meer bij het feest te liggen, maar bij discotheek
d’Ald Wal. Naïef als kindjes kunnen zijn besloten we dat we dit natuurlijk niet wilden missen. Het is
een late, maar mooie avond geworden. Op de terugweg konden we genieten van een schitterende,
heldere sterrenhemel, wat de nacht goed afrondde.

De volgende morgen ging om 07:00 het wekkertje alweer af. Iedereen sprong direct uit de veren, zij
het hier en daar onder licht protest, om een plekje te zoeken aan de ontbijttafel. Na een vluchtig
ontbijt was het tijd voor de botenuitgave. Zo’n beetje het spannendste moment van misschien wel
heel NSK, aangezien de boot die je hier krijgt je wedstrijd wel eens zou kunnen bepalen. Na korte tijd
zaten de meeste polyvalkjes op het water en was iedereen aan het genieten van de zon, de wind en
het zeilen.

Niet veel later klonk het eerste geluidssignaal over het meer. Wij drie waren echter alle drie niet de
meest ervaren wedstrijdzeilers, dus onder vlug geblader door het boekje heen zijn we met de groep
mee gaan zeilen. Nog voor de start van de eerste wedstrijd hadden we al wel door wat de
geluidssignalen en de vlaggen betekenden, tot onze grote trots. Onder hevige vlagen en een strakke
basewind zijn we de startlijn gepasseerd, de eerste wedstrijd was van start. Dat er nog vele mooie
wedstrijden op mochten volgen.

De eerste wedstrijd is vrij goed verlopen. De tweede en derde gingen ook redelijk, hoewel er altijd
ruimte voor verbetering blijft. Op zich hadden we niet zo’n slechte prestatie neer weten te zetten,
ondanks onze onervaren insteek. Aan het eind van de derde wedstrijd was het wel een geschikte tijd
om terug te gaan en – waar velen dankbaar gebruik van hebben gemaakt – even wat rust te pakken.
De een trok het volgende biertje alvast open, de ander ging even liggen tukken tot het avondeten,
maar iedereen was wel even toe aan een wat rustigere uurtjes.

Bij het avondeten was de stemming voor de avond al gezet. Frisse, uitgeruste blikken voorspelden
een gezellig themafeest. Voor het themafeest van start kon gaan, waren nog wat uurtjes te vullen.
Velen hadden dit opgelost door er een of meerdere kaartspellen bij te pakken en hun Delftse
capaciteiten los te laten op allerlei ingewikkelde spellen. Een ander, veelgebruikt tijdverdrijf was het
promoten van het Groeitijdfeest: Titanic: Zuipen of Verzuipen. Posters van dit braviale feest zijn die
avond her en der uitgedeeld, teneinde opgehangen te worden door heel Nederland bij de
verscheidene zusterverenigingen. Of dit het beoogde effect gaat hebben zien we dinsdag bij het
feest, maar het belooft hoe dan ook een gezellige avond te worden.

Dan was het tijd voor de happening van de avond: het themafeest! Het thema was Oktoberfest,
uiteraard vanwege de tijd van het jaar. Hier en daar werd volledig lederhosen uit de tassen gehaald,
bij anderen een geschikt hoedje. Gekleed of niet, het feest is losgebarsten. Na tientallen meezingers,
dansnummers en andere wat meer excentrieke plaatjes is wederom besloten de avond te eindigen
in d’Ald Wal, maar deze keer waren we niet de enigen met dit briljante idee. Het was minstens twee
keer zo druk, maar dan ook twee keer zo gezellig. Deze avond eindigde iets vroeger voor ons dan de
vorige, maar de herinneringen aan deze mooie avond zijn des te sterker.

De tweede ochtend ging wederom de wekker om 07:00 af. Deze keer met de boodschap erbij dat
alle spullen mochten worden opgeruimd: het NSK was alweer bijna afgelopen! Nadat iedereen even
heerlijk heeft kunnen douchen en zijn spullen had opgeruimd, schoven we klakkeloos door naar de
ontbijttafel. Deze keer was de zaal een stuk leger dan de vorige ochtend, immers was de helft van de
aanwezigen nog hun spullen aan het inpakken of de boot al aan het optuigen. Na een snel ontbijtje
hebben wij besloten ook maar naar de boot toe te gaan, vooruitblikkend op wat voor boot we deze
keer in zouden varen.

Van de zeven teams van Broach hebben vijf de Gouden Vloot weten te halen. De behaalde
resultaten zijn flink uiteengelopen, maar we hebben wel genoten. Het weer was een stuk heftiger
dan op de eerste dag. Vlagen waar je u tegen zegt en een sterkere basewind verzorgden een totaal
nieuwe ervaring in de lichte polyvalkjes. Gelukkig hebben we geen regen gehad, als een van de
weinige plekken in Nederland die dag. Constante verandering van de windrichting en hectische
boeirondingen hebben gezorgd voor een continue staat van alertheid binnen de boten, wat wel
heeft toegevoegd aan het wedstrijdelement van het weekend. De drie wedstrijden liepen op in
chaos, mede dankzij de steeds intensere wind en vermoeiing die toch wel haar part begon te spelen.

Ondanks de afwezigheid van regen hebben we geen droge voeten weten te behouden. Na de derde
wedstrijd zijn we daarom al gauw teruggekeerd naar de Stayokay. Daar aankomen bleek nog een
flinke opgave, aangezien iedereen daar natuurlijk tegelijk wilde aanleggen. Bovendien was er nog
een aantal grotere jachten die er ook tussendoor wilden, wat het nog lastiger maakte. Uiteindelijk
zijn we zonder schade en met nog hoge moed aan wal gekomen. Het zeilen van NSK was voorbij!

Tot slot kwam het lange wachten onder het genot van zelf meegebrachte boterkoek. Na alle hoor en
wederhoor eindigde de dag met de prijsuitreiking. Helaas hebben wij geen podiumplek weten te
behalen. Wat we wel hebben meegenomen is een weekend vol herinneringen, een weekend om
nooit meer te vergeten.

Geschreven door Bas Cheizoo